🏓 Wędrówką Jedną Życie Jest Człowieka Tekst

„Wędrówką życie jest człowieka" to wiersz Edwarda Stachury wyraźnie przeznaczony do śpiewania, na co wskazują liczne powtórzenia, paralelizmy składniowe i rymy. Poeta sięga tu po topos drogi jako metafory ludzkiej egzystencji. Wiersz jest ściśle związany z trybem życia autora - niestrudzonego podróżnika. Wędrówką jedną życie jest człowieka - co z tego wynika? Każdy nas dokądś zmierza, lecz nikt nie wie dokładnie dokąd. Cel tej podróży jest bliżej nie znany. Nie wiadomo, czy wędrówka skończy się za kilkadziesiąt lat, czy zaraz za najbliższym zakrętem. Wędrówką jedną życie jest człowieka; Idzie tam, Idzie tu, Brak mu tchu ? Brak mu tchu ! Brak mu tchu ! Jak chmura zwiewna życie jest człowieka! Płynie wzwyż, Płynie w niż! Śmierć go czeka? Śmierć go czeka ! Śmierc go czeka ! To nic! To nic! To nic! Dopóki sił Jednak iść! Przecież iść! Będę iść! To nic! To nic! To nic Komentarze. Całe życie człowieka to wędrówka w nieznane. Codziennie zmierzamy się z przygodą, która nie zawsze jest ciekawa. Człowiek cieszy się z rzeczy, które są mu miłe, a ubolewa nad tymi złymi. Każdy ma jakiś cel swojej wędrówki. JkiZaD5.

wędrówką jedną życie jest człowieka tekst