🌔 Wniosek O Zasądzenie Kosztów Postępowania Zabezpieczającego

95. Wniosek stron o zawieszenie postępowania 612 96. Wniosek powoda o podjęcie zawieszonego postępowania 614 97. Wniosek o umorzenie zawieszonego postępowania 617 98. Wniosek powoda o odroczenie rozprawy 620 99. Wniosek powoda o połączenie kilku oddzielnych spraw do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia 623 100. Wniosek o Zażalenie na to postanowienie wnieśli pozwani wnosząc o jego uchylenie i zasądzenie kosztów postępowania, a zarzucili mu naruszenie bliżej nieskonkretyzowanych przepisów postępowania oraz dotyczących spraw rodzinnych (kpc i kro) wskazując, że sąd ograniczył się tylko do ustalenia dochodów powoda, a nie zbadał jakim majątkiem Postanowieniem z dnia 2 grudnia 2015 roku Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim oddalił wniosek powoda o uzupełnienie nakazu zapłaty o zasądzenie kosztów w postaci wydatków poniesionych na tłumaczenie dokumentów załączonych do pozwu. W uzasadnieniu wskazano, że powód wniósł o zasądzenie od pozwanej H. C. kwoty 8900 euro. W dniu poniesionych na wynagrodzenie lub wydatki pełnomocnika, wniosek o zasadzenie tych kosztów, musi być składany wraz z rachunkiem lub spisem kosztów (§ 5 pkt 2 lit b). Złożenie więc wniosku o zasądzenie przez Izbę od strony przeciwnej kosztów zastępstwa Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia z dnia 22 września 1995 r. (III CZP 117/95, opubl. LEX)zastosowanie znajdzie przepis art. 745 § 1 in fine KPC, zgodnie z którym,o kosztach postępowania zabezpieczającego później powstałych rozstrzyga na wniosek strony sąd, który udzielił zabezpieczenia. Koszty postępowania klauzulowego powszechnie zalicza się do kosztów postępowania egzekucyjnego 3. Wynika to z kolei z faktu zaliczenia postępowania klauzulowego do postępowania egzekucyjnego w znaczeniu szerokim. W postępowaniu egzekucyjnym obowiązuje zasada odpowiedzialności dłużnika za koszty egzekucji, niezależnie od wyniku tego – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2014 r. poz. 101) w zakresie, w jakim nie reguluje terminu do złożenia wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego powstałych po zakończeniu postępowania głównego, a także nie precyzuje momentu powstania kosztów, powodując tym samym błędną praktykę orzeczniczą, a w W związku z tym - w oparciu o art. 98-99 kpc - należało również uwzględnić wniosek wierzyciela o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania przed Sądem I instancji, na które złożyły się : opłata od skargi – 100 zł oraz koszty należne pełnomocnikowi – 60 zł + opłata skarbowa od pełnomocnictwa (§ 10 ust. 1 pkt 8 Art. 203. [Cofnięcie pozwu] § 1. Pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku. § 2. Pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa. Na żądanie pozwanego powód - Zgodnie z wyrokiem TSUE w sprawie C-287/22, jeżeli sąd uzna za uprawdopodobnione roszczenie konsumenta w zakresie nieważności umowy kredytu, powinien uwzględnić jego wniosek o zabezpieczenie przez zawieszenie spłaty rat na czas postępowania sądowego, jeśli jest to konieczne dla zapewnienia pełnej skuteczności późniejszego wyroku. Komornik po zakończeniu postępowania zabezpieczającego wyda postanowienie o jego kosztach, na podstawie którego będziesz mógł wnosić o zasądzenie w/w kosztów od strony pozwanej. Należy w tym celu złożyć stosowny wniosek do sądu rozpoznającego sprawę. Jednak jeżeli już wierzyciel decyduje się na cofnięcie powództwa, powinien zrobić to tylko w zakresie żądania zasądzenia roszczenia, natomiast zawnioskować o zasądzenie kosztów postępowania uzasadniając to tym, iż dłużnik dokonał spłaty po wytoczeniu powództwa i jest zobowiązany do poniesienia kosztów procesu. RM5S3. Wyraża się to w kwestii kosztów generowanych tym postępowaniem. W zależności do tego, czy postępowanie zabezpieczające prowadzone było przed, w toku czy po zakończeniu postępowania rozpoznawczego, inaczej przedstawia się sytuacja procesowa strony wnoszącej o ich zasądzenie. Jeśli postępowanie zabezpieczające było prowadzone równolegle do postępowania rozpoznawczego, rozstrzygnięcie o kosztach powstałych w związku z wykonaniem zabezpieczenia, jakkolwiek stanowiących odrębny składnik kosztów postępowania, winno być zawarte co do zasady w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie (por. postanowienie SN z V CZ 77/11). Jego podstawą będzie art. 108 Inaczej przedstawia się sytuacja, gdy koszty postępowania zabezpieczającego powstaną później, po zakończeniu postępowania rozpoznawczego. Ma to miejsce po wydaniu nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, który stanowi tytuł zabezpieczenia( W tym przypadku to sąd rozstrzyga o kosztach postępowania zabezpieczającego, a komornik sądowy ustala jedynie wymiar kosztów wykonania zabezpieczenia (por. art. 745 § 1 i postanowienie SN z III CZP 13/11, post. z II PZ 16/12, wyrok z II CKN 366/00). Wypełnianie luki W orzecznictwie utrwaliło się stanowisko SN, że w związku z brakiem szczegółowych regulacji co do kwestii zasądzenia kosztów postępowania zabezpieczającego po zakończeniu postępowania, w tym po wydaniu nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, należy w drodze analogii stosować §2 (por. wyrok SN z II CKN 639/00, postanowienie SN z III CZP 69/06, uchwała SN z III CZP 70/12). Dotyczy to w szczególności terminu do złożenia wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego. Jest on dwutygodniowy, liczony od dnia uprawomocnienia się postanowienia komornika sądowego o ustaleniu wymiaru kosztów wykonania zabezpieczenia. Jego przekroczenie rodzi ten skutek, że roszczenie wygasa i nie może być przedmiotem pozwu o odszkodowanie (por. wyrok SN z II CKN 639/00). Takie rozwiązanie jest słuszne z punktu widzenia ochrony interesów obowiązanego, albowiem stwarza sytuację pewności, że postępowanie zabezpieczające zostało zakończone, również w aspekcie powstałych w jego następstwie kosztów. Z drugiej zaś strony jest to czynnik mobilizujący uprawnionego. Podobnie jak roszczenie o zwrot kosztów procesu wygasa, jeżeli strona najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia, nie złoży wniosku o ich zasądzenie ( i w tym wypadku musi istnieć ograniczenie temporalne do złożenia takiego wniosku. W praktyce powyższe rozwiązanie spotyka się z krytyką ze strony uprawnionych, którzy wychodzą z mylnego założenia, że nie zdołają złożyć wniosku w terminie. Twierdzenia takie budzą zdumienie, albowiem kwestią samodzielnej organizacji jest wczesne uzyskanie odpisu postanowienia o ustaleniu kosztów wykonania zabezpieczenia ze stwierdzeniem jego prawomocności. Nie widzę przeszkód, by w razie wątpliwości czy wniosek złożono w terminie, sąd z urzędu dokonał takiego ustalenia w oparciu o informację od komornika sądowego lub na podstawie akt komorniczych. Ta sama sprawa Złożenie wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego nie rodzi po stronie uprawnionego obowiązku uiszczenia opłaty sądowej. Skoro bowiem ustawa z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Nr 167, ze zm.) nie zawiera regulacji w tym przedmiocie, nie można domniemywać istnienia takiego obowiązku fiskalnego. Ten bowiem musi być wprost wyrażony w przepisach ( ustawy). Konsekwentnie, wniosek dołączany jest do akt sprawy, w której wydano nakaz zapłaty, a zatem nie ma również obowiązku składania kolejnego odpisu pełnomocnictwa i uiszczania opłaty skarbowej z tego tytułu. Koszty celowe Na koszty postępowania zabezpieczającego składają się koszty sądowe, koszty związane z działaniem pełnomocnika i samej strony, a także ustalane przez komornika sądowego koszty wykonania zabezpieczenia, czyli opłata stosunkowa w wysokości 2% wartości roszczenia, nie mniej jednak niż 3% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, i nie więcej niż pięciokrotność tego wynagrodzenia, oraz wydatki gotówkowe w zakresie określonym ustawą ( i oraz 45 ust. 3 i ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o komornikach sądowych i egzekucji Dz. U. z 2006r., Nr 167, ze zm.). Na postanowienie komornika sądowego o ustaleniu wymiaru kosztów przysługuje skarga. Oznacza to, że istnieje konieczność badania prawomocności tego postanowienia przed rozpoznaniem wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego. W newralgicznej kwestii ustalenia wysokości kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym, wyrażono co najmniej trzy stanowiska. Pierwsze, sprowadzało się do uznania, że wynagrodzenie takie w ogóle nie może być zasądzone z tego powodu, że brak ku temu podstaw prawnych w rozporządzeniach regulujących wymiar wynagrodzenia zawodowych pełnomocników (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia w sprawie I ACz 231/13). Drugie, odnosi się do formuły samodzielności postępowania zabezpieczającego, zatem wynagrodzenie pełnomocnika podlegać winno regułom jak w postępowaniu rozpoznawczym, a nawet wyższym, jeżeli suma zabezpieczenia, do której dolicza się odsetki i koszty procesu, będzie odpowiadała kwocie ujętej w wyższym progu, od którego uzależniony jest wymiar wynagrodzenia pełnomocnika. Trzecie rozwiązanie, za którym się opowiadam, stanowi kompromis między wyżej opisanymi i zakłada, że wynagrodzenie pełnomocnika za zastępstwo prawne w postępowaniu zabezpieczającym jest kosztem celowym i nie zmienia tego brak wyraźnej podstawy do ustalenia jego wysokości w przepisach wykonawczych. Wysokość wynagrodzenia nie może jednak odpowiadać ich wymiarowi ustalonemu w postępowaniu rozpoznawczym. Nie byłoby to uzasadnione w świetle nakładu pracy pełnomocnika i stopnia skomplikowania sprawy. Stąd przyjmuje się, że wynagrodzenie to winno być ustalone w wysokości przyjętej w sprawach o najbardziej zbliżonym charakterze, czyli dla egzekucji z nieruchomości lub innego rodzaju niż egzekucja z nieruchomości, co daje odpowiednio 50% i 25% z podstawowej stawki (§5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa koszów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm. i rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa koszów pomocy prawnej udzielonej z urzędu Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm., stanowisko Ministra Sprawiedliwości z DL-P-V-071-9//11/5). Skoro koszty muszą mieć charakter celowych i niezbędnych ( to ocena, czy spełniają wskazane kryterium sprowadza się do weryfikacji zasadności samego zainicjowania postępowania zabezpieczającego. Jest to pewien truizm, który wynika z faktu, iż sąd nie ma wcześniejszej możliwości poczynienia ustaleń co do istnienia interesu prawnego strony w udzieleniu zabezpieczenia, jak ma to miejsce przy rozpoznawaniu wniosków o udzielenie zabezpieczenia złożonych przed, czy w trakcie postępowania ( i 2 Możliwości te są ograniczone, a ich zakres niejasny. Czy, np. należy ustalać na tym etapie postępowania, że obowiązany wyzbywał się majątku, co mogłoby poddawać w wątpliwość skuteczność późniejszej egzekucji? I choć strona mając tytuł zabezpieczenia, musi liczyć z tym, że koszty tego postępowania mogą nie zostać uznane za celowe, gdy wartość roszczenia podlegającego zabezpieczeniu będzie nieznaczna w porównaniu do powstałych kosztów. W praktyce najczęstszą jest sytuacja, gdy działania uprawnionego dążącego do realnego uzyskania zasądzonej mu kwoty, obciążają obowiązanego ponad miarę i potrzebę realizacji tego celu. Podobnie, koszty postępowania zabezpieczającego nie będą celowe, jeżeli zainicjowanie tego postępowania nastąpi po tym, jak nakaz zapłaty się uprawomocni, a zatem, gdy uprawniony mógłby już otrzymać tytuł wykonawczy. Wyjątek dotyczy zabezpieczenia roszczenia o świadczenie, którego termin spełnienia jeszcze nie nastąpił ( §2 . Co na to Sąd Najwyższy? W postanowieniu z dnia 5 kwietnia 2013r., III CZP 12/13 Sąd Najwyższy stwierdził, że komornik sądowy ustala jedynie wymiar kosztów wykonania zabezpieczenia (należnych organowi egzekucyjnemu), czyli opłatę stosunkową oraz wydatki. Czyni to w sposób wiążący dla sądu. W postępowaniu zabezpieczającym rola komornika sądowego ma jedynie charakter pomocniczy ( stosuje się zgodnie z jedynie odpowiednio), w przeciwieństwie do postępowania egzekucyjnego, gdzie jako organ główny rozstrzyga o wszystkich składnikach kosztów tego postępowania. Oznacza to, że ustalenie wysokości wynagrodzenia pełnomocnika w postępowaniu zabezpieczającym jako kosztów nie mieszczących się w pojęciu kosztów wykonania zabezpieczenia, pozostaje w wyłącznej gestii sądu. Stanowisko Sądu Najwyższego porządkuje też pewne pojęcia, a przez to ma ważkie znaczenie z trzech powodów. Po pierwsze, przerywa dyskusję na temat związania sądu treścią postanowienia komornika sądowego, gdy ten wbrew własnym uprawnieniom, ustali wymiar kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym, przesądzając o samodzielności decyzyjnej sądu w tym zakresie. Po wtóre, oznacza, że złożenie wniosku o zasądzenie wynagrodzenia pełnomocnika może nastąpić dopiero przed sądem. Nie ma zatem obawy, że jeżeli pełnomocnik nie zgłosi takiego żądania w toku czynności wykonywanych przez komornika sądowego, jego roszczenie w tym zakresie wygaśnie. Po trzecie, bezprzedmiotowe są dywagacje o rozróżnieniu wynagrodzenia pełnomocnika za zastępstwo prawne w postępowaniu przed komornikiem sądowym i odrębnie w związku ze złożeniem wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego. Rozstrzyganie o kosztach postępowania zabezpieczającego po wydaniu nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym oparte jest na jasnych i przejrzystych zasadach. Szkoda tylko, że w większości zostały one wypracowane wyłącznie przez judykaturę, a nie unormowane przez racjonalnego ustawodawcę. CV Emilia Błażewicz, referendarz sądowy w V Wydziale Gospodarczym Sądu Rejonowego w Koszalinie Wniosek o zabezpieczenie alimentów Sprawa o alimenty na dziecko jest jedną z najpopularniejszych, które trafiają do polskich sądów po rozstaniu rodziców małoletniego dziecka. Pisząc pozew o alimenty, wnosimy o zasądzenie od pozwanego (najczęściej ojca/matki dziecka) określonej kwoty na rzecz małoletniego powoda. W pozwie o alimenty warto również zawrzeć tak zwany wniosek o zabezpieczenie alimentów. W dzisiejszym artykule wyjaśniam, dlaczego warto złożyć taki wniosek i co dzięki temu można uzyskać. Wniosek o zabezpieczenie alimentów Czas rozpoznawania spraw w polskich sądach jest bardzo długi. Od momentu, w którym pozew o alimentywpływa do sądu, do momentu wydania przez sąd wyroku, mija zazwyczaj kilka do kilkunastu miesięcy. Wniosek o zabezpieczenie alimentów, zawarty najlepiej już w pozwie o alimenty, pozwala uzyskać określoną kwotę alimentów na czas trwania postępowania. Jeżeli zatem wnosimy pozew o alimenty wraz z wnioskiem o zabezpieczenie powództwa, wówczas sąd w pierwszej kolejności zajmie się rozpoznaniem wniosku o zabezpieczenie. Będzie tak właśnie po to, żeby uprawniony do alimentów (najczęściej dziecko) miał prawo do alimentów zanim jeszcze zapadnie ostateczny wyrok sądu. Jak napisać wniosek o zabezpieczenie alimentów Wniosek o zabezpieczenie może być zawarty w piśmie wszczynającym – czyli w pozwie. Może on też zostać zgłoszony na późniejszym etapie postępowania. Wniosek o zabezpieczenie alimentów może być fizycznie osobnym wnioskiem (osobnym pismem). Może być też częścią pisma „merytorycznego” składanego w sprawie (pierwszego lub następnego). Wniosek o zabezpieczenie alimentów musi spełniać wymogi każdego pisma procesowego, które składane jest w sprawie cywilnej. A zatem, wniosek musi zawierać: oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imiona i nazwiska lub nazwy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników, oznaczenie rodzaju pisma, osnowę wniosku lub oświadczenia – czyli innymi słowy: treść pisma, treść żądania, w przypadku gdy jest to konieczne do rozstrzygnięcia co do wniosku lub oświadczenia – wskazanie faktów, na których strona opiera swój wniosek lub oświadczenie, oraz wskazanie dowodu na wykazanie każdego z tych faktów; podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika; wymienienie załączników i fizyczne dołączenie ich do pisma. Załóżmy, że dochodzimy alimentów od pozwanego Jacka Kowalskiego. Jacek Kowalski jest ojcem Adama Kowalskiego. Małoletni Adam jest wychowywany przez matkę i tylko ona pokrywa koszty związane z utrzymaniem syna. Zawierając wniosek o zabezpieczenie alimentów w pozwie, napiszemy więc: „Wnoszę o zasądzenie od pozwanego Jacka Kowalskiego na rzecz małoletniego powoda Adama Kowalskiego na czas trwania postępowania alimentów w wysokości złotych miesięcznie (słownie: jeden tysiąc złotych 0/100), przy czym alimenty będą płatne z góry, do dnia 10-tego każdego miesiąca, do rąk matki małoletniego – Anny Kowalskiej, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat”. Opłata od wniosku o zabezpieczenie alimentów Oczywistym jest, że wniosek o zabezpieczenie alimentów będzie składała ta strona postępowania, której alimenty się należą. Jest to zatem osoba uprawniona do alimentów. Taka osoba, zgodnie z treścią artykułu 96 ust. 1 punkt 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, nie mają obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych oraz strona pozwana w sprawie o obniżenie alimentów. Termin rozpoznania wniosku o zabezpieczenie alimentów Zgodnie z treścią artykułu 737 Kodeksu postępowania cywilnego, wniosek o udzielenie zabezpieczenia podlega rozpoznaniu bezzwłocznie, nie później jednak niż w terminie tygodnia od dnia jego wpływu do sądu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Jeżeli ustawa przewiduje rozpoznanie wniosku na rozprawie, należy ją wyznaczyć tak, aby rozprawa mogła odbyć się w terminie miesięcznym od dnia wpływu wniosku. Tyle teoria, jednak w praktyce wygląda to nieco inaczej. Faktem jest, że sąd orzekający w sprawie na pewno rozpozna wniosek o zabezpieczenie alimentów przed ostatecznym rozstrzygnięciem sprawy. Najczęściej jednak następuje to po upływie miesiąca lub nawet dłużej licząc od wpływu pozwu lub dalszego pisma zawierającego wniosek o zabezpieczenie alimentów do sądu. Skąd strona wie, że wniosek o zabezpieczenie został rozpoznany przez sąd? Artykuł 753 §2 Kodeksu postępowania cywilnego mówi jasno, że sąd z urzędu doręcza stronom odpis postanowienia o zabezpieczeniu. Sąd więc „sam z siebie”, bez żadnego wniosku jednej czy drugiej strony, wyśle swoją decyzję pocztą do każdej ze strony. Należy pamiętać, że będzie tak niezależnie od tego, czy sąd wniosek o zabezpieczenie alimentów uwzględnia czy też go nie uwzględnia (czyli oddala wniosek). Zażalenie na postanowienie w przedmiocie wniosku o zabezpieczenie alimentów Tak jak już wskazałam powyżej, sąd z urzędu doręcza odpis (czyli innymi słowy – kopię, egzemplarz) swojej decyzji co do wniosku o zabezpieczenie alimentów stronom. Jest to jednak sama decyzja, bez żadnego pisemnego uzasadnienia. Strony mają prawo odwołać się od decyzji sądu wnosząc pismo, które nazywamy zażaleniem. Powód w sprawie o alimenty (najczęściej dziecko) będzie chciało zaskarżać decyzję sądu najpewniej wtedy, gdy zabezpieczone alimenty będą za niskie. Pozwany zaś będzie pewnie chciał zaskarżyć decyzję sądu gdy uzna, że zabezpieczone alimenty są za wysokie. Punktem wyjścia do ewentualnego zaskarżenia postanowienia zabezpieczającego jest wystąpienie do sądu z pisemnym wnioskiem o uzasadnienie wydanego postanowienia zabezpieczającego. Po sporządzeniu i doręczeniu przez sąd pisemnego uzasadnienia, mamy 7 dni na wniesienie zażalenia. Wniosek o zabezpieczenie alimentów – adwokat rodzinny W sprawach takich jak alimenty, ważne jest przygotowanie całego postępowania (a w szczególności zgromadzenie właściwych i wartościowych dowodów) jeszcze przed napisaniem i złożeniem w sądzie pozwu o alimenty. Trzeba też wiedzieć, jak reagować na stanowisko drugiej strony. Pozwany lub pozwana najpewniej po otrzymaniu pozwu o alimenty będą chcieli uniknąć płacenia alimentów na dziecko. Z tych powodów w sprawie o alimenty warto skorzystać z pomocy doświadczonego adwokata. Na poradę w sprawie o alimenty umówisz się tutaj. Jeżeli wolisz kontakty pisemny – opisz swoją sprawę w formularzu kontaktowym, wówczas to ja skontaktuję się z Tobą 🙂 Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem zaistnienia problemów z płynnością finansową i niemożnością uregulowania swoich wymagalnych zobowiązań. Przedsiębiorca powinien liczyć się z możliwością wystąpienia kontrahenta do sądu w celu ochrony swoich roszczeń. Kontrahent ma również możliwość wnioskowania o zabezpieczenie swoich roszczeń, jeżeli ma wątpliwości, czy zasądzone roszczenie zostanie wykonane. Postępowanie zabezpieczające, jak każda czynność sądowa, generuje koszty. O kosztach postępowania zabezpieczającego rozstrzyga sąd w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. Jeżeli koszty powstały później, również rozstrzyga o nich sąd, sąd, który udzielił zabezpieczenia, jednak czyni to na wniosek, a nie z postanowienie, w którym udzielono zabezpieczenia, zostało wydane przed wszczęciem postępowania w sprawie, a uprawniony nie zachował wyznaczonego mu terminu do jej wszczęcia, obowiązany do świadczenia może w terminie dwóch tygodni od upływu tego terminu złożyć wniosek o przyznanie mu kosztów, które poniósł w związku z procedurą sądową. W tym terminie wniosek taki może zgłosić uprawniony, jeżeli nie wytoczył sprawy dlatego, że obowiązany zaspokoił jego również: Sens i cel prowadzenia postępowania zabezpieczającego Przedsiębiorca ABC był winien kontrahentowi XYZ 30 tys. zł za dostarczenie śrubek. Nie wykonał jednak swojego zobowiązania. W związku z tym firma XYZ postanowiła wytoczyć powództwo o zapłatę. Jednak wcześniej złożyła wniosek o zabezpieczenie roszczenia, z obawy o ukrywanie majątku przez firmę ABC. Po wyniesieniu wniosku ABC uregulowała swoją należność. XYZ ma w związku z tym roszczenie o zwrot kosztów poniesionych przy wnioskowaniu o serwis WindykacjaMoże mieć miejsce sytuacja, w której uprawniony nie wniesie pisma wszczynającego postępowanie w wyznaczonym terminie albo cofnie pozew lub wniosek, jak również gdy pozew zostanie zwrócony lub odrzucony albo sąd powództwo bądź wniosek oddali lub postępowanie umorzy. Zobowiązanemu do świadczenia przysługuje wówczas przeciwko uprawnionemu roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej wykonaniem zabezpieczenia. Roszczenie to wygasa, jeżeli nie będzie dochodzone w ciągu roku od dnia powstania szkody. Jeżeli uprawnionych wierzycieli było kilku, i uzyskali oni zabezpieczenie łącznie, ponoszą solidarną odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę. Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Tytuł: Sąd Apelacyjny we Wrocławiu z 2013-09-05 Data orzeczenia: 5 września 2013 Data publikacji: 27 czerwca 2018 Data uprawomocnienia: 5 września 2013 Sąd: Sąd Apelacyjny we Wrocławiu Wydział: I Wydział Cywilny Przewodniczący: Adam Jewgraf Sędziowie: Grażyna Matuszek Sławomir Jurkowicz Hasła tematyczne: Koszty Procesowe Podstawa prawna: art. 745 Teza: Na koszty postępowania zabezpieczającego składać się mogą koszty udzielenia zabezpieczenia, które w normalnym trybie udzielenia zabezpieczenia (art. 730-757 winny zostać zasądzone w orzeczeniu kończącym sprawę oraz koszty wykonania zabezpieczenia, które obejmować mogą koszty wykonania zabezpieczenia przez komornika (należne komornikowi opłaty i wydatki) orz koszty związane z działaniem pełnomocnika i samej strony. Sygn. akt I ACz 1653/13 POSTANOWIENIE Dnia 5 września 2013 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie: Przewodniczący Sędzia SA: Adam Jewgraf (spr.) Sędzia SA: Sędzia SA: Grażyna Matuszek Sławomir Jurkowicz po rozpoznaniu w dniu 5 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu sprawy z powództwa: R. B. przeciwko: (...) w R. o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 30 lipca 2013 r., sygn. akt VI GNc 95/13 p o s t a n a w i a: uchylić zaskarżone postanowienie w pkt 2 i w tym zakresie sprawę przekazać Sądowi Okręgowemu w Opolu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego. UZASADNIENIE Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Opolu uwzględniając w części wniosek powoda o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego zasądził na jego rzecz od pozwanego kwotę zł stanowiącą koszty wykonania zabezpieczenia przez komornika, obejmującą opłatę i wydatki, ustalone postanowieniem komornika (pkt 1 postanowienia). W pozostałym zakresie, tj. zasądzenia kosztów zastępstwa adwokackiego w kwocie 900 zł, Sąd Okręgowy wniosek oddalił (pkt 2 postanowieni) wskazując. iż przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia r. w sprawie opłat za czynności adwokackie nie określają wysokości ani zasad ustalania wysokości wynagrodzenia za czynności pełnomocnika w postępowaniu zabezpieczającym – a zatem czynność taka jak złożenie przez pełnomocnika wniosku o wykonanie zabezpieczenia nie podlega odrębnemu wynagrodzeniu. W ocenie Sądu zawarte w przepisie art. 745 § 1 kpc unormowanie, zgodnie z którym o kosztach postępowania zabezpieczającego orzeka sąd w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie, tj. orzeczeniu wydanym w postępowaniu rozpoznawczym, przemawia również za tym, że koszty postępowania zabezpieczającego związane z wydaniem postanowienia, jak i jego wykonaniem, stanowią składnik kosztów postępowania rozpoznawczego, co przemawia przeciwko ustaleniu odrębnego wynagrodzenia pełnomocnika za czynności związane z wykonaniem postanowienia zabezpieczającego. Powyższe postanowienie zaskarżył zażaleniem powód w części, tj. co do pkt 2 oddalającego wniosek w zakresie zasądzenia kosztów zastępstwa radcowskiego w postępowaniu zabezpieczającym. Zarzucając naruszenie przepisów postępowania a to art. 745 § 1 i 2 kpc poprzez błędne przyjęcie, iż stronie nie przysługuje oddzielne wynagrodzenie związane z działaniem pełnomocnika w postępowaniu zabezpieczającym, art. 98 § 1 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc oraz przepisów rozporządzenia w sprawie opłat za czynności radców prawnych, wnosił o zmianę zaskarżonego postanowienia przez zasadzenie na jego rzecz kwoty 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym. Sąd Apelacyjny zważył, co następuje: Zażalenie jest uzasadnione. Nie sposób zaaprobować poglądu Sądu Okręgowego, by sam brak w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszonych przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, określenia wysokości stawki minimalnej za czynności w postępowaniu zabezpieczającym decydować miało nieistnieniu podstaw do przyznania i określenia kosztów związanych z działaniem pełnomocnika (radcy prawnego) w tymże postępowaniu. Po pierwsze bowiem o przyznaniu tego rodzaju kosztów decydują przepisy proceduralne zawarte w ustawie Kodeks postępowania cywilnego. Po wtóre przyjąć należy, iż przewidując możliwość nieokreślenia w rozporządzeniu stawek minimalnych we wszelkiego rodzaju sprawach, prawodawca zawarł w § 5 cyt. rozporządzenia regulację pozwalającą na ustalenie stawek minimalnych w sprawach nieokreślonych przez przyjęcie za ich podstawę stawek w sprawach o najbardziej zbliżonym rodzaju. Istnienie tego rodzaju regulacji wyklucza zatem przyjęcie tezy, iżby brak określenia w rozporządzeniu stawki za konkretna czynność radcy prawnego, jako celowy zabieg ustawodawcy, wykluczał jej ustalenie, o ile za daną czynność opłata przynależy. Nie można zgodzić się także z poglądem Sądu meriti, że czynności pełnomocnika podejmowane w toku postępowania zabezpieczającego stanowią jedynie działania podejmowane w celu dochodzenia roszczenia i ich koszt zawarty jest już w wynagrodzeniu zasądzonym w orzeczeniu zapadłym w postępowaniu rozpoznawczym. Wskazać w tym miejscu należy, iż wprawdzie postępowanie zabezpieczające ma charakter postępowania pomocniczego w stosunku do postępowania rozpoznawczego oraz egzekucyjnego, to jednak cechuje je samodzielność funkcjonalna i strukturalna. Samodzielność funkcjonalna wyraża się w odrębności funkcji tego postępowania, które polega na udzieleniu ochrony prawnej o tymczasowym charakterze. Odrębność strukturalna znajduje zaś odzwierciedlenie w tym, że postępowanie zabezpieczające, choć z reguły toczy się w ramach postępowania rozpoznawczego, jest postępowaniem w pełni odrębnym od niego. Znajduje to przy tym wyraz w systematyce Kodeksu postępowania cywilnego, wprowadzonej ustawą z dnia 02 lipca 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 172, poz. 1804), zgodne z którym postępowanie zabezpieczające normowane jest w wyodrębnionej części drugiej Kodeksu. Okoliczność owa nie może pozostawać bez znaczenia dla wykładni przepisów o postępowaniu zabezpieczającym, którego obecnie nie należy wiązać wyłącznie z egzekucją a przy tym niewątpliwie jego zadania wykraczają poza zapewnienie wykonalności przyszłego merytorycznego orzeczenia w sprawie. Nie można również nie dostrzegać specyfiki zabezpieczenia wykonywanego na podstawie nakazu zapłaty. Zgodnie z norma art. 492 § 1 kpc nakaz zapłaty z chwilą wydania stanowi tytuł zabezpieczenia, wykonalny bez nadawania mu klauzuli wykonalności. Orzeczenie to stanowi, inny niż postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia, tytuł do zabezpieczenia roszczeń powstający z ustawy bez odrębnego wniosku strony, a przy tym jego wydanie nie przesądza czy koszty zabezpieczenia w ogóle powstaną i w jakiej wysokości. Kwestia skorzystania z możliwości wykonania zabezpieczenia pozostawiona jest samej stronie, która w tym celu złożyć musi do komornika odrębny wniosek podlegający opłacie, a nadto dokonać określenia sposobu zabezpieczenia. Dodać trzeba, że zakres rozstrzygnięcia w nakazie zapłaty jest ściśle określony w art. 491 § 1 kpc, obejmujący zaspokojenie roszczenia w całości wraz z kosztami. Trudno przyjmować zatem by koszty owe obejmować miały także koszty postępowania zabezpieczającego, szeroko rozumiane, a więc obejmujące i koszty wynagrodzenia pełnomocnika związane z wykonaniem zabezpieczenia, skoro na tym etapie postępowania powód nie posiada jeszcze wiedzy co do tego, czy postępowanie zabezpieczające w ogóle będzie przeprowadzone. Przy uwzględnieniu uwag powyższych przyjąć należy, że na koszty postępowania zabezpieczającego składać się mogą koszty udzielenia zabezpieczenia, które w normalnym trybie udzielenia zabezpieczenia (art. 730 – 757 kpc) winny zostać zasądzone w orzeczeniu kończącym sprawę oraz koszty wykonania zabezpieczenia, które obejmować mogą koszty wykonania zabezpieczenia przez komornika (należne komornikowi opłaty i wydatki) oraz koszty związane z działaniem pełnomocnika i działaniem samej strony. Za przyjęciem, iż stronie należy się zwrot wynagrodzenia adwokackiego związanego z wykonaniem zabezpieczenia w sprawie, w której nakaz zapłaty jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie, a zabezpieczenia dokonano na podstawie tego nakazu, prócz ogólnych reguł wynikających z art. 745 § 1 zdanie drugie kpc oraz art. 98 kpc, przemawiają pośrednio uregulowania zawarte w rozporządzeniu w sprawie opłat za czynności radców prawnych(…) Wedle § 1 rozporządzenia określa opłaty za czynności radców prawnych przed organami wymiaru sprawiedliwości. Złożenie wniosku o wszczęcie postępowania o wykonanie zabezpieczenia, którego podstawę stanowi nieprawomocny nakaz zapłaty będący tytułem zabezpieczenia (art. 492 § 2 kpc), wymagającego odrębnej opłaty i wskazania sposobu zabezpieczenia przewidzianego dla zabezpieczenia roszczeń pieniężnych, w ocenie Sądu Apelacyjnego jest odrębna czynnością od czynności w samym postępowaniu nakazowym, podejmowaną nadto przed innym niż sąd organem, tj. komornikiem. To zaś przemawia za przyjęciem powstania odrębnych kosztów zastępstwa prawnego. Przykładem potwierdzającym owa tezę może być sytuacja, gdy powód korzysta z pomocy zawodowego pełnomocnika dopiero po wydaniu nakazu zapłaty, na etapie wykonania zabezpieczenia. Trudno byłoby wówczas przyjmować, aby koszty związane z działaniem pełnomocnika (nieuczestniczącego w postępowaniu rozpoznawczym) objęte zostały uprzednim rozstrzygnięciem o kosztach zawartym w nakazie zapłaty. Nie sposób przy tym zakładać by owe koszty ujęte miały zostać w rozstrzygnięciu o kosztach zapadającym w dalszym, odrębnym, postępowaniu egzekucyjnym, ponieważ nie w każdej sytuacji musi dochodzić do wszczęcia i przeprowadzenia przez powoda-wierzyciela postępowania egzekucyjnego. Dodatkowego argumentu dostarcza nadto uregulowanie zawarte w zdaniu ostatnim art. 745 § 2 kpc, według którego wniosek o przyznanie kosztów zgłosić może również uprawniony, który nie wytoczył sprawy w terminie wyznaczonym przez sąd, jeżeli niewytoczenie powództwa nastąpiło z tej przyczyny, iż dłużnika zaspokoił jego roszczenie. Koszty te niewątpliwie obejmować mogą koszty związane z działaniem pełnomocnika przy udzieleniu zabezpieczenia przedprocesowego. Reasumując, Sąd Apelacyjny w składzie rozpoznającym zażalenie nie podzielając poglądu wyrażonego w postanowieniu Sądu Apelacyjnego z dnia r., sygn. akt I ACz 716/13, stoi na stanowisku, że koszty związane z podejmowaniem czynności przez pełnomocnika przy wykonywaniu zabezpieczenia, gdy tytułem zabezpieczenia jest nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym (art. 492 § 2 kpc) nie są objęte rozstrzygnięciem o kosztach zawartym w nakazie zapłaty. W konsekwencji, jeżeli zostały przez powoda zgłoszone winien o nich sąd rozstrzygnąć zgodnie z regułą z art. 745 § 1 kpc przy uwzględnieniu zasady kosztów niezbędnych i celowych a także ustalenia odpowiedzialności za wynik postępowania (art. 98 – 110 kpc). Wysokość natomiast tych kosztów powinna zostać ustalona według wskazań z § 5 rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu, czyli według stawki w sprawie o najbardziej zbliżonym rodzaju. Oddalając wniosek powoda o zasądzenie kosztów pełnomocnika w postępowaniu zabezpieczającym, przy błędnym założeniu braku istnienia podstaw prawnych, Sąd Okręgowy w istocie uchylił się od rozstrzygnięcia o nich według zasad z art. 745 § 1 kpc, nie rozpoznając tym samym istoty sprawy. Z tej przyczyny, kierując się także potrzebą zachowania zasady dwuinstancyjności merytorycznej dla obu stron postępowanie, na podstawie art. 386 § 4 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc, orzeczono jak na wstępie. bp Zdarza się, że podmiot, który posiądzie wiedzę o skierowaniu przeciwko niemu sprawy na drogę sądową, zaczyna wyzbywać się majątku, ukrywa środki pieniężne na rachunkach osób trzecich, dokonuje darowizn nieruchomości i przelewa swoje wierzytelności na inne podmioty, by doprowadzić do udaremnienia późniejszej egzekucji. Uniknięciu wyżej wymienionych sytuacji służy postępowanie zabezpieczające w egzekucji. Przeprowadza się je w sytuacji, gdy brak zabezpieczenia mógłby organowi utrudnić lub udaremnić egzekucję. Jest to bardzo ważna instytucja, dzięki której Twoje należności, jeszcze przed rozpoznaniem sprawy w sądzie, będą bezpieczne. Jeśli chcesz odpowiednio zabezpieczyć swoje wierzytelności, kancelaria Moniki Sachno prowadzi działania w tym zakresie – wysoki poziom usług zabezpieczające – komornikPostępowanie zabezpieczające pełni rolę pomocniczą w stosunku do postępowania rozpoznawczego. Zabezpiecza interes strony, która prowadzi lub będzie prowadzić postępowanie sądowe przeciwko określonemu podmiotowi. Jego udzielenia może żądać każda strona lub uczestnik postępowania, jeśli uprawdopodobni swoje roszczenie oraz interes prawny w jego udzieleniu. Interes prawny zachodzi w sytuacji, gdy brak zabezpieczenia mógłby uniemożliwić lub poważnie utrudnić osiągnięcie celu postępowania w sprawie. Należy podkreślić, że zabezpieczenie nie może zmierzać do zaspokojenia roszczenia. W momencie uzyskania tytułu do zabezpieczenia nie mamy jeszcze tytułu do egzekucji. Zajęte na rachunkach bankowych środki pieniężne w toku postępowania zabezpieczającego ulokujemy więc w depozycie sądowym. Tam bezpiecznie poczekają na uzyskanie tytułu wykonawczego przez uprawnionego. Tak samo postąpimy z pieniędzmi uzyskanymi w toku zajęcia wierzytelności świadczeń z ZUS, wynagrodzenia za pracę i innych wierzytelności. Zajęte papiery wartościowe ulokujemy w banku. Wszelkie ruchomości obowiązanego zostaną zajęte, lecz z licytacją poczekamy do uzyskania przez uprawnionego tytułu zabezpieczające zostaje wszczęte w momencie złożenia stosownego wniosku do komornika sądowego wraz tytułem zabezpieczenia i stosowną opłatą. W celu sprawnego przeprowadzenia zabezpieczenia ważne jest więc uiszczenie opłaty już przy złożeniu wniosku. Zgodnie z art. 22 ustawy o kosztach komorniczych z dnia 28 lutego 2018 r. opłatę od wniosku o wykonanie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego wnioskodawca uiszcza wraz z wnioskiem. W wypadku braku opłaty, komornik wezwie o jej uregulowanie w terminie 7 dni, pod rygorem zwrotu wniosku. Komornik nie podejmuje czynności na skutek wniosku, od którego nie została uiszczona należna opłata. Zgodnie z art. 31 wyżej powołanej ustawy, opłata stosunkowa od wniosku o wykonanie zabezpieczenia wynosi 5% wartości świadczenia, które ma podlegać zabezpieczeniu. Opłata ta jest inwestycją w późniejsze skuteczne postępowanie egzekucyjne. Komornik po zakończeniu postępowania zabezpieczającego wyda postanowienie o jego kosztach, na podstawie którego będziesz mógł wnosić o zasądzenie w/w kosztów od strony pozwanej. Należy w tym celu złożyć stosowny wniosek do sądu rozpoznającego sprawę. Kancelaria Moniki Sachno działa w oparciu o przepisy kodeksu postępowania cywilnego, a także ustawy o komornikach sądowych. Gwarantuje szybkie załatwienie wniosku zabezpieczającego. Wraz z zespołem sprawnie i bez zbędnych komplikacji wdroży każdy sposób postępowania zabezpieczającego – zapraszam do kontaktu.

wniosek o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego